Door Gerrit Breet
Kopie van brief aan commandant

De kamp commandant
Japans POW Kamp
Fukuoka No 2
4 Augustus 1944

Meneer,

Uw attentie wordt gevraagd over de volgende punten en aanbevelingen betreffende de gevangenen in Japan. De meeste punten zijn al naar voren gebracht naar de Japanse officier van gezondheid. Uw vriendelijke medewerking en bemoeienis worden eerlijk verzocht. Het is overduidelijk dat de Japanse gezondheid officier er op gebrand is om een goede staat van gezondheid af te geven over de gevangenen Op Papier en om zoveel mogelijk gevangenen aan het werk te sturen op de scheepswerf elke dag. Het is tevens overduidelijk dat beschreven onder punt 1 en 2 dat, hij tot de ongelofelijke conclusie is gekomen om dit te bereiken, door elke staat van fysieke fitheid te negeren en iedereen door te sturen naar de scheepswerf. De POW medische staf moet ten sterkste protesteren tegen deze ongezonde wijze van optreden. Wij zijn ook van mening dat zelfs de lijst
Op papier zal verbeteren als de gevangenen beter zouden worden behandeld. Sommige van de junior scheepswerf beambte hechten meer waarde aan aantallen dan de staat van fysieke gesteldheid van de gevangenen, tevens hechten ze meer waarde aan het aantal uren werk dan de hoeveelheid werk die wordt verricht. De medische staf is er van overtuigd dat de hogere scheepswerf staf meer waarde zal hechten aan kwaliteit en meer verzet werk dan aantallen en nummers. De medische staf moet ook ten strengste protesteren tegen de behandeling van zieke en gewonden gevangenen. Dit is niet goed voor de goede naam van Japan en is zeker niet efficiënt. Gelijktijdig moeten wij protesteren tegen de lengte van werkdagen tussen de Yasumi's (vrije dagen) in het kamp. Het werken van meer dan 9 uur per dag is slecht voor de gezondheid en de productiviteit onder de gevangenen in het kamp. De kolonel van het Japanse leger uit Fukuoka, die van tijd tot tijd het kamp inspecteert, heeft herhaaldelijk de medische staf geïnstrueerd dat we op de fysieke gesteldheid van de gevangenen moeten letten.
De aanbevelingen betreffende deze punten kunnen het beste worden bereikt door:

Punt 1. De behandeling van gevangenen met koorts.
Ten gevolgen van de regelgeving moet een aantal gevangenen die een avond temperatuur van 38 graden heeft en de volgende morgen 37 graden gewoon aan het werk. De hoogste temperatuur ven een persoon is maximaal 37 graden. Als de temperatuur in de mond wordt gemeten is er een verschil van 0,3 a 0,4 graden. Dit lijkt weinig maar als dit in de ochtend is gemeten is het een groot verschil, tussen een persoon in rust en een persoon na een dag hard werken. De volgende voorbeelden geven aan hoe er met het huidige reglement wordt omgesprongen.

Fukuoka No 2.

Voorbeeld A. No 135. De temperatuur van de persoon op de scheepswerf was 40 graden op 18/7. In de avond was het 39 graden. In de ochtend van 19/7 was zijn temperatuur 36,5 graden, dus werd de man aan het werk gestuurd, niet fit. Op de scheepswerf op 20/7 was zijn temperatuur 40,2 graden en de man leed aan een zware aanval van Malaria. Het is bekend dat tijdige rust en behandeling maken het terugkeren van deze aanvallen minder hevig en korter, ook de aantal aanvallen nemen dan af. De huidige regelgeving voorziet niet in een goede behandeling van de patiënt.

Voorbeeld B: No X 212. Op de avond van 18/7 had deze gevangenen een temperatuur van 38 graden, en werd behandeld de rust in bed met aspirine tot 25/7. Hij ging aan het werk op 26/7 maar voelde zich niet fit. Zijn temperatuur was in de avond 37,6 graden. En op de avond van de 27 en de 28 was zijn temperatuur 37,5 graden. Maar onder het huidige reglement kan geen behandeling worden gegeven. Op 29/7 tijdens het hardlopen terug naar het kamp stortte hij in en had een temperatuur van 41,2 graden. Die in de avond terugliep naar 40 graden. De volgende morgen op de 30/7 was zijn temperatuur nog steeds 39,6 graden en ernstig ziek opgenomen in het hospitaal. Tot 4/8. Tijdige rust en behandeling hadden dit kunnen voorkomen.

Voorbeeld C No. 196. Deze persoon had 38,6 graden koorts op de avond van 23/7 op 24/7 38,6 en 28/7 38 graden koorts. Door de huidige regelgeving mocht hij niet rusten maar kreeg alleen aspirine. Dit verlaagt wel de lichaam temperatuur maar verhelpt niet de klachten. Uiteindelijk was hij op 1/8 de hele dag ziek en had een middag temperatuur van 38,8 graden deze temperatuur bleef hoog zodat hij de volgende dag in bed mocht blijven 2/8.

Voorbeeld D. op 28/7 hadden de volgende personen een avond temperatuur: No 64-38 graden No 72-38,4 graden, No 83-38,8 graden, No 196-38,3 graden, No 276-38 graden, No 850-38,3 graden. Maar werden de volgende morgen 29/7 naar het werk gestuurd, omdat hun gemiddelde temperatuur 37 graden was. Elke morgen werden tussen de 5 en 10 personen met koorts naar het werk gestuurd die in de loop van de dag sterke verhoging kregen.

Aanbeveling No 1
Dat gevangenen met een temperatuur van 38 graden een dag bedrust krijgen, ongeacht wat hun temperatuur de volgende morgen is.

Punt 2 Behandeling van niet fitte gevangenen op de scheepswerf.
De Japanse medische officier heeft de Marine bewakers mede gedeeld dat alle gevangenen die op de dag aan het werk worden gezet een hele dag fit genoeg zijn om te werken.
Deze instructies zijn uitgegeven zonder medeweten van de POW medische staf zodat wij niet konden reageren op de reactie van de Japanse kamparts, dat deze verklaring niet juist is. Het resultaat van deze orders is dat de onder officieren van de Japanse marine hebben het verboden dat de gevangenen mogen rusten gedurende de dag en dat geen gevangenen mag worden teruggestuurd ook niet bij ziekte of gebroken ledematen iedereen moet de hele dag werken. ( De verklaring van Meneer Ida chef scheepswerf en tolk). De zaken verteld onder punt 1 vermelden hoe personen met koorts naar de scheepswerf worden gestuurd om te werken, de volgende verklaring geven aan hoe on fitte gevangenen naar de scheepswerf worden gestuurd om te werken.

Voorbeeld E, No 1023 Deze man heeft een hersenschudding en een aantal fracturen aan zijn rug, opgelopen bij een ongeval op de scheepswerf en is on fit op 25/7. De Japanse Medische Officier verklaarde hem fit om aan het werk te gaan zonder hem zelfs te onderzoeken. Tijdens onderzoek bij dit geval werd het maken van een röntgen foto geweigerd zodat een diagnose niet volledig kon worden bewezen.

Voorbeeld F, No 1123 Deze persoon was niet hersteld van een botbreuk aan zijn voet werd naar de scheepswerf gestuurd op 26/7 om te werken. Het is duidelijk dat in zowel in deze punten als die onder punt 1 aangeven dat mensen die on fit waren naar de scheepswerf werden gestuurd om te werken. Dus de verklaring dat iedereen die naar de werf wordt gestuurd om te werken, fit zijn is, of een fout in de medische beoordeling, of een verdraaiing van de feiten en de werkelijkheid.

Er zijn een aantal nieuwe feiten van extreme kramp en diaree bijna elke dag. Sommige van de aanvallen reageren goed op medicijnen en rust maar door toch te blijven werken verergeren de symptomen en verlengen de duur van hun ziekte. De volgende voorbeelden geven aan hoe patiënten met ernstige enteritus (diaree).

Voorbeeld G, No 124 Deze persoon kreeg een verschrikkelijke aanval van diaree op de morgen van 28/7, hij melden zich ziek op de scheepswerf ziekenboeg, maar hier waren geen middelen en medicijnen aanwezig om hem te helpen. Hij werd naar de marine basis gebracht voor onderzoek maar volgens de regels ven de Japanse medische officier weer naar het werk gestuurd. Hij was zo duidelijk ziek dat hij van de bewaker zittend mocht werken. Op 29/7 werd hij ingedeeld bij de werkploeg op het kamp waar hij tegen de avond instortte. Bij behandeling met medicijnen en rust was zijn ziekte minder ernstig en korter geweest.

Voorbeeld H, No 221 en 1071 Deze beide personen zijn al maanden ernstig ziek aan diaree en hebben regelmatig zeer ernstige aanvallen. Op 29/7 waren ze beiden ziek en naar de scheepswerf ziekenboeg gestuurd waar geen hulp aanwezig was, de dokter die aanwezig was kon aantonen dat deze manen ernstig ziek waren en beiden werden ze naar het kamp terug gestuurd (na telefonisch contact) Bij aankomst in het kamp werden ze ingedeeld in de werkploeg en moesten de hele dag in de zon werken. Het vervolg hiervan was dat No 221 instortte op 31/7 en weer de volgende morgen tijdens de verplaatsing naar de scheepswerf. Deze behandeling is niet medisch correct en moet ernstig worden verworpen. Het is duidelijk aangetoond in voorgenoemde punten dat on fitte gevangenen aan het werk worden gestuurd en dat andere tijdens het werk ziek zijn. Het is tevens duidelijk dat gevangene met gebroken ledenmaten niet aan het werk kunnen worden gestuurd, voor de rest van de dag, maar dat dit wel gebeurd.

Aanbeveling No 2 Dat de huidige orders van de kamp leiding aan de Marine scheepswerf leiding worden ingetrokken en dat de volgende worden verstrekt;

1.  Dat alle nieuwe oog en ongevallen direct naar de ziekenboeg worden gestuurd, zonder de autoriteiten in te moeten lichten, eventueel via een mede gevangenen indien mogelijk.
2.  Dat alle gevangenen met vormen van ziekte direct toestemming krijgen om naar de ziekenboeg te gaan, na het melden aan hun "Hancho"en de marine bewakers, en dat ze verzorging en rust krijgen, zoals voorgeschreven door de arts in de ziekenboeg.
3.  Dat gevangenen met een ondertekend formulier van de POW medische staf naar een arts mogen in de ziekenboeg, na hun Hancho en marine bewaker op de hoogte te hebben gebracht.
4.  Vanaf heden alle gevallen van ziekte in de avonduren te laten behandelen het is onmogelijk om dit nu te doen met alle werkzaamheden.

Punt No 3 De distributie van Rode-Kruis en medische voorraden van de Japanse marine scheepswerf. Rode-Kruis voorraden zijn al maanden in het kamp, maar de POW medische staf is verboden gebruik te maken van de medicijnen uit deze pakketten, door de Japanse medische officier. In het begin werd helemaal geen medicijnen verstrekt met als gevolg dat zelf milde vormen van ziektes ernstig werden. Nadat bij u Meneer een klacht werd ingediend werden enige medicijnen verstrekt aan patiënten maar aan anderen werd deze geweigerd zonder reden en onderzoek door de Japanse medische officier. De Japanse medische officier weigerde Rode-Kruis medicijnen te verstrekken, maar gaf wel dure Japanse injecties uit uw eigen medische voorraad die niet nodig waren. Dit is aangegeven aan de arts en hem is verteld dat met minder dure, Rode-Kruis medicijnen een beter resultaat zou worden behaald. Directe verdeling van Rode-Kruis middelen had veel ziekte kunnen voorkomen en zou de efficiëntie van de werkzaamheden hebben bevorderd. De POW medische artsen vinden dat ze het recht hebben op verstrekking van de Rode-Kruis pakketten.
Japanse medische voorraden zijn niet voldoende, maar de discrepantie tussen de verstrekte en benodigde hoeveelheden medicijnen zou beter zijn als deze direct ( in het kamp en op de werf) en op verzoek zouden zijn verstrekt. Onder de huidige regelgeving is het onmogelijk om een goede behandeling te geven tegen verwondingen en ziekten.

Voorbeeld No1 Op 1/8 werd de Japanse medische arts verzocht om medicijnen te verstrekken, (Efedrine poeder of adrenaline injecties) om gevangene No 1006 te behandelen die leed aan een Astma aanval van 56 uur. Medicijnen werden geweigerd zonder hem te onderzoeken. Uitgelegd was dat deze officier geen medewerker van de scheepswerf is en dat de medicijnen zeker nodig waren in de winter. Scheepswerf autoriteiten zijn verantwoordelijk voor de verdeling van de medische voorraden die via de kamp ziekenboeg worden geleverd. Dit gebeurt met een grote vertraging van soms wel 10 dagen, Tijdens meerdere gelegenheden zijn de voorraden die door de scheepswerf autoriteiten geleverd worden, minder dan de hoeveelheden die door de kamp ziekenboeg worden geleverd. Het resultaat is dat onvoldoende zieken en verwondingen kunnen worden verholpen.

Aanbeveling No 3

1.  Dat medicijnen prompt aan de patiënt zelf word verstrekt en dat deze hiervoor tekent. Na overleggen van een ondertekend medisch formulier van een arts.
2.  Dat adequate hoeveelheden medicijnen regelmatig worden verstrekt (indien mogelijk de POW medische staf op de hoogte houden van de hoeveelheden medicijnen aanwezig) zodat de levering van de medicijnen zo soepel mogelijk verloopt.
3.  Dat een kleine voorraad Nood medicijnen zoals: efedrine, adrenaline, morfine, atropine, digitaline etc. worden opgeslagen in de "BYOINSHITSU"en prompt worden aangevuld als een ondertekende verbruiklijst kan worden overlegd.
4.  Dat alle medische middelen door de medische kampstaf aan de werf autoriteiten overhandigd ook prompt en allemaal worden verstrekt.
5.  Dat de Japanse medische officier zich meer bemoeit met de verstrekking van medische zorg en medicijnen en zich minder bezighoud met verkeerd het produceren van valse bevredigende lijst aan de kamp staf van medische onjuiste waarheden zoals genoemd in de punten 1 en 2.

Punt No, 4 Rust, behandeling en preventie van ziekte en handhaving van de gezondheid van de gevangenen. De voorbeelden A en B uit punt 1 geven aan dat het geven van bedrust aan de zieke de lengte onnodig verlengt en verslechterd. Nogmaals refererend naar voorbeeld C in punt 1 No 196, deze persoon was ernstig ziek en een slechte werker voor een periode van 9 dagen. Als deze persoon gelijk een bedrust van een dag in het begin had gehad was hij op 25/7 weer een efficiënte werknemer geweest. Sommige zieke werknemers die in het kamp aan het werk worden gezet en volgens normale regelgeving te ziek zijn om te werken lopen verwondingen op die langer duren om te genezen dan noodzakelijk is door gebrek aan rust. Onder de zogenaamde gezonde gevangenen heerst een chronische oververmoeidheid, wat hun inefficiënte werknemers maakt. Dit wordt gedeeltelijk veroorzaakt door de grote hoeveelheid bedluis die in de matrassen zit. De huidige methode tegen dit ongedierte (behandeling met stoom) is even goed als elke vorm van behandeling. Het enige is platbranden van het hele kamp. De gevangenen zijn u hier zeer dankbaar voor. Het bestrijden van de bedluis wordt helaas vaak vertraagd omdat de keuken Hancho zonder redende stoom afsluit. De gezondheid en efficiëntie van de gevangenen is zwaar overbelast door het aantal en de duur van de werkdagen achter elkaar. In Europa en Amerika hebben werkgevers die geïnteresseerd zijn in productie verbetering, ontdekt dat uitgeruste en gezonde werknemers beter presteren dan zieke en vermoeide werknemers. De 48 uur werkweek acht uur per dag voor een periode van 6 dagen is zeer succesvol gebleken zelfs in een zeer warm klimaat en tijdens een oorlogscrisis.

Aanbeveling No 4

1.  Dat gevangenen behandeling en verzorging krijgen van een medische POW staf of lichte werkzaamheden in het kamp op voorschrift van deze medische staf.
2.  Dat gevangenen niet meer hoeven te werken dan 9 uur per dag en niet langer dan 6 dagen achter elkaar. Dag 7 is YASUMI dag in het kamp.
3.  Dat stoom om de matrassen te ontluizen elke dag beschikbaar is voor zo lang als mogelijk.

Punt 5. Het voorkomen van ongelukken op de scheepswerf. Veel gevangenen lijden aan verwondingen die gemakkelijk te voorkomen zijn op de scheepswerf. No 1183 is overleden en No 1302 was ernstig gewond toen ze moesten werken op een onstabiel asbest dak. Veel gevangenen hebben oog letsel door het werken met kalk en straal werkzaamheden en geen oog bescherming hebben zoals veiligheidsbrillen. Twee gevangenen hebben een oog verloren tijdens de werkzaamheden. De werktijd die verloren gaat ten koste van het verhelpen en oplossen van verwondingen en het voorkomen van verwondingen is erg groot en inefficiënt. Veel pogingen zijn gedaan om de scheepswerf autoriteiten er van te overtuigen om veiligheidsbrillen te verschaffen maar tot op heden zijn maar 5 paar brillen met gewoon venster glas geleverd. De kosten van veiligheidsbrillen is te verwaarlozen tegenover de prijs van het gereedschap waar mee wordt gewekt. Pogingen om brillen te verkopen in de kamp kantine zijn ook mislukt.

Aanbeveling 5

1.  Dat de scheepswerf autoriteiten worden verzocht om veiligheidsmiddelen te verschaffen voor de werkzaamheden zo als hier voor genoemd.
2.  Dat de scheepswerf autoriteiten worden verzocht om goede veiligheidsbrillen te leveren of dat er brillen kunnen worden gekocht in de kamp kantine, ongeveer 200 paar zijn benodigd.

Punt 6, Het dieet en de bereiding van het voedsel van de gevangenen. Onder de gevangenen is er spraken van enorm gewichtsverlies, hoewel het gemiddelde gewichtsverlies in het kamp na de laatste maar 2 kilo is. Dit is mede veroorzaakt door de manier waarop rauwe voeding wordt bereid en vervoerd. De hoeveelheid "DAIKON"is zo veel dat de gevangenen het niet kunnen verteren. En veel patiënten met diaree worden zieker. Deze groente heeft bijna geen voedingswaarde, soms wordt walvis vlees geleverd wat in zoverre staat van ontbinding is dat iedereen er ziek van wordt. Als het vers is kan iedereen het eten en wordt het zeer gewaardeerd. Tijdens het warme weer verliest iedereen veel zout door het zweten, tijdens de bereiding moet er meer zout worden gebruikt.

Aanbeveling 6

1.  Dat de POW staf volledig verantwoordelijk is voor de staat en de bereiding van het voedsel.
2.  Dat de hoeveelheid "DAIKON"wordt vervangen door meer voedzame groente.
3.  Dat meer zout moet worden gebruikt tijdens de warmte.

Punt 7. Was faciliteiten in het kamp. De gevangenen zijn zeer dankbaar voor de bad faciliteiten in het kamp. Als de faciliteiten minder worden zien we ook een toename van huid irritaties en ziektes. Zout water is slechter voor het lichaam en om de kleding te wassen.

Aanbeveling 7.
Dat faciliteiten om het lichaam en de kleding te wassen met schoon water zo vaak als mogelijk is, te handhaven.

Conclusie.
Het is duidelijk dat de POW medische staf uitgelegd in punt 1 t/m 3 geen vertrouwen heeft in het medische oordeel van de Japanse medische officier en dat deze wordt geïnstrueerd om zich meer met medische zaken te bemoeien en de behandeling en verzorging over te dragen aan de POW medische staf, zoals ook in ander POW kampen wordt gedaan. De medische staf heeft er alle vertrouwen in dat de medische situatie en de efficiëntie van de gevangene sterk zal verbeteren in dit kamp.

POW medische staf
In Japans gevangenen kamp Fukuoka No# 2, Respectvol ondertekent.